ریسه‌های به هم تنیده شده نور می‌توانند اینترنت پرسرعت بی‌سیم را به ارمغان بیاورند
تبلیغات
در حال حاضر سریعترین روش برای ایجاد شبکه و اتصال اینترنتی استفاده از شبکه‌های فیبرنوری است که دسترسی پرسرعت به شبکه را برای مردم عادی فراهم می‌کنند. اما استفاده از فیبرهای نوری در کنار مزایای فراوان مشکلات بسیار زیادی نیز دارد. ایجاد شبکه‌ای از کابل‌های فیبرنوری بسیار هزینه‌بر و راه‌اندازی آن نیز کار دشواری است. به همین خاطر در حال حاضر تنها شهرهایی محدودی در دنیا به طور کامل به شبکه‌های فیبرنوری مجهز شده‌اند و در دیگر نقاط کماکان از تجهیزات قدیمی‌تر استفاده می‌شود. به همین خاطر حتی با فراهم بودن تمام امکانات و تجهیزات، محصول نهایی برای کاربران خانگی گران تمام می‌شود.
اما محققان اعلام کرده‌اند که احتمالا می‌توانند با حفظ سرعت و کیفیت در آینده این کابل‌ها را به طور کامل حذف کنند تا مشکلات پیش‌روی توسعه شبکه فیبرنوری حل شود و مردم بیشتری به آن دسترسی داشته باشند. پژوهشگران یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه گلاسکو اعلام کردند که به تازگی راهی پیدا کرده‌اند تا ریسه‌هایی از جنس فوتون (نور) بسازند. استفاده از ریسه‌های فوتونی به جای یک پرتوی فوتون باعث می‌شود فوتون حامل حجم بسیار بالایی از اطلاعات باشد تا بتوانند هنگام عبور در هوا اگر بخشی از انرژی و اطلاعات خود را از دست داد، باز هم کیفیت خود را حفظ کند.
این تیم تحقیقاتی شیوه جدید خود در انتقال اطلاعات را در آلمان و بین دو نقطه با فاصله ۱.۶ کیلومتر (تقریبا یک مایل) بررسی کردند. هر چند در محیط‌های آزمایشگاهی درصد موفقیت این تکنولوژی بیشتر است، اما لازم بود تا برای اثبات این شیوه جدید، در محیط شهری نیز آزمایشاتی صورت بگیرد تا میزان کاهش کیفیت و از دست رفتن اطلاعات در فضای شهر و جایی که موانع زیادی مانند ساختمان‌ها وجود دارند بررسی شود.
دکتر مارتین لاوری، سرپرست گروه تحقیقاتی Structured Photonics در دانشگاه گلاسکو می‌گوید این شیوه جدید می‌تواند در آینده ما را به سمتی هدایت کند که بدون استفاده از کابل‌ها و به شکل بی‌سیم به سرعتی نزدیک به فیبرنوری برسیم.
در حال حاضر و با توجه به بیانیه و گزارشی که این تیم تحقیقاتی منتشر کرده‌اند، سوال‌های بیشماری باقی مانده و به همین خاطر نمی‌شود با قطعیت از آن به عنوان یک جایگزین برای اتصالات فیبرنوری یاد کرد. به عنوان مثال هنوز مشخص نیست در صورتی که بین فرستنده و گیرنده هوا آلوده شود یا باران شدیدی رخ بدهد، پرتوهای نور چگونه قرار است از بین قطرات باران عبور کنند. اما می‌توان امیدوار بود در صورت به نتیجه رسیدن این تحقیقات و عملی شدن آن در سال‌های آینده، نه تنها هزینه دسترسی به اینترنت پرسرعت کمتر شود، بلکه با استفاده از تابش ریسه‌های نوری به مناطق دور افتاده و روستاها، بدون نیاز به کابل کشی و تجهیزات سنگین، دسترسی به اینترنت را برای دیگران نیز راحت‌تر کرد.
